మా అమ్మమ్మ చేతి తరవాణి అమృతతుల్యం
నాకింకా గుర్తే...
పెరట్లో పాలేళ్ళు- పొలాల్లో పనివాళ్ళు
యింట్లో పసివాళ్ళు-వీధిలో కుర్రాళ్ళు
పిన్నలు పెద్దలు చుట్టపక్కాలు
ఆ ఊళ్ళో అందరికీ అన్నపూర్ణ మా అమ్మమ్మే.
మరిక మా అమ్మ...
ఉమ్మడి కుటుంబంలో పెద్దకోడలు
అత్తగారు మామగారు మరదులు తోడికోడళ్ళు
ఆదపడుచులూ-యింటి అల్లుళ్ళూ
తన పిల్లలు పరాయిపిల్లలనే తేడాలు లేకుండా
పిన్నా పెద్దా అందరికీ చల్లనితల్లి మా అమ్మే...
ఇక మా సంగతా...
పొట్ట చేత పట్టుకుని ఊళ్ళు పట్టుకు పోయినవాళ్లం
మేమిద్దరం మాకిద్దరూ అనుకున్నవాళ్ళం
యేడాదికో రెండేళ్ళకో కుటుంబాలన్నీ కలిసాయంటే
అది ఒక ఆనందహేల...
సరే మా అమ్మాయి...
ఒక్కతే కూతురితో సరిపెట్టింది
తోడుగా మరొకర్ని కనమంటే
దీనిని బాగా పెంచాలికదా అంటుంది
సంబరంగా కలిసి తిరిగే తోబుట్టువు లేక
దుఃఖంలో పాలు పంచుకునే దిక్కు లేక
ఒంటికాయ శొంఠికొమ్ములా పెరిగిన నా మనవరాలు
యిప్పుడంటుందీ...
"నాకు పెళ్ళొద్దూ..." అని
ఎందుకనడిగితే స్వేఛ్ఛకి భంగమట
మరొకరి సహవాసం కోసం తన స్వతంత్రాన్ని వదులుకోలేదుట...
అణువు అణువణువై
అణువణువు పరమాణువై
పరమాణువు పెఠిల్లుమంటె
యిక మిగిలేది శూన్యమేనని
తనకెవరు చెపుతారు...!
"రచన--ఇంటింటిపత్రిక" సౌజన్యంతో....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
