Pages

Friday, March 4, 2011

కదంబమాలిక 11

కదంబమాలిక
కదంబమాలిక ను ఆదరించిన పాఠకులందరికీ శిరస్సు వంచి నమస్కరిస్తున్నాను. ఏదో సరదాగా అందరం కలిసి వారి వారి భావాలను ఒక దండగా గుచ్చి, అందరినీ అలరిద్దాం అనగానే స్నేహితురాళ్ళందరూ ఎంతో ఉత్సాహంగా వారి వారి రచనా ప్రతిభను ప్రదర్శించారు. వారందరికీ మనఃపూర్వక అభివాదములు.
రాయడంలో అనుభవఙ్ఞులం కాకపోయినా జీవితాన్ని చూసినవాళ్లం, చూస్తున్నవాళ్ళం. మా అందరి అభిప్రాయం ఒకటే.. "స్త్రీ శక్తి స్వరూపిణి" అని.
దానినే మా కదంబమాలికలో చూపించడానికి ప్రయత్నించాం. లలిత లలితంగా కనిపిస్తూనే, అవసరమైతే లోకాన్ని కాపాడడం కోసం శక్తి అవతరించినట్టే.. సున్నిత భావాలతో కనిపించే ప్రతి స్త్రీలో కూడా అవసరమైతే అలాంటి శక్తిరూపం వుంటుందని చూపించాలని మా వుద్దెశ్యం .
కృతకృత్యుల మయ్యామనే అనుకుంటున్నాం..
అభిమానులు మీ మీ అభిప్రాయాలు చెప్పి మమ్మల్ని ప్రోత్సహిస్తారని కోరుకుంటూ....
ఇదిగో..కదంబమాలిక ఆఖరిభాగం లో అడుగుపెట్టండి..
దీనికి ముందు ఏం జరిగిందో చదవడానికి ప్రసీదగారి బ్లాగ్ లోకి వెళ్ళాలి మరి.
• * * * * *


ఆలోచనల్లోంచి బయటపడి తలుపు తీసింది సరోజిని.
ఎదురుగా సుమ.. అప్పటివరకూ పడ్డ మానసిక ఒత్తిడిని ఒక్కసారిగా మర్చిపోయి "సుమా.." అంటూ అమాంతం కౌగలించుకొంది..
సుమ చేతిలోని బేగ్ కింద పెడుతూ, సరోజినిని పరీక్షగా చూసింది. తనకు తెలిసి వదిన ఎప్పుడూ ఇంత దీనంగా లేదే అనుకుంటూ
"ఏమైంది వదినా..అలా వున్నావు? అంతా బాగున్నారా..?"
సరోజిని సర్దుకొంటూ..
"అంతా బాగున్నారు. మీ అన్నయ్యతో రాకపోతే ఎప్పుడొస్తావో అనుకుంటున్నాం.."
"ఇదిగో.. ఇవాళ పొద్దున్నే బయల్దేరేను..ట్రైన్ గంట లేటు.."
"అయ్యో.. మంచినీళ్ళు తెస్తానుండు.. మంచి కాఫీ కూడా చేస్తాను వేడిగా.."
వంటింటి వైపు కదలబోయిన సరోజినిని ఆపి,
"అవన్నీ దారిలో కానిచ్చే వచ్చేను కాని.. సంగతేంటి వదినా. ఎందుకు మొహం అలా వాడిపోయింది? నాకు తెలిసి నువ్వెప్పుడూ ఇలా లేవు.." అనడిగింది.

సుమ అలా అడిగేసరికి సరోజినికి కడుపులో మాటలన్నీ ధారాప్రవాహంలా బైటకొచ్చేసాయి. అంతా విన్న సుమ తెల్లబోయింది. వీళ్ళిద్దరూ ఇలా మాట్లాడుకుంటూండగానే బైటకెళ్ళిన శ్రీరాంగారూ, భాస్కర్ అందరూ వచ్చేసారు.
"ఎప్పుడొచ్చావ్..సుమా.." అంటూ సుమని పలకరించేరు అందరూ.

తిరుగుటపాలా తిరిగొచ్చిన మామగారినీ, భాస్కర్ నీ ప్రశ్నార్ధకంగా చూసింది సరోజిని.
"రేపు పొద్దున్నే అన్నీ వివరంగా కాగితం మీద రాసుకుని వెడతాం..మెడికల్ వీ, ఇంకా ఏవో రిపోర్ట్లు కావాలిట" అంటూ అక్కడ జరిగిందేమిటో చెప్పడానికి ఇష్టం లేనివాడిలా ముభావంగా అన్నాడు భాస్కర్.
అంటే వీళ్ళు అనుకున్నట్టు చెయ్యలేకపోయారన్నమాట.. ఆవేశం ఆపుకోలేకపోయింది సరోజిని. అప్పటిదాకా గుండెల్లో సుడులు తిరుగుతున్న ఆలోచనలన్నీ అనుకోకుండా ఆమె నోటమ్మట బైటకొచ్చేసేయి..
"అంటె ఏంటండీ.. తీరుబడిగా ఇవన్నీ తీసుకుని వెళ్ళాలంటే ఎలా కుదురుతుందండీ? అయినా ఏడాక్టర్ అయినా అలా పోలీస్ కేసంటే రిపోర్ట్ ఇవ్వడానికి ఒప్పుకుంటాడా,,?"
"ఇంకెవరు..? గవర్నమెంట్ డాక్టరే ఇవ్వాలి. చూడాలి రేపు ఏమౌతుందో.."
"మరి మీ ఇన్ ఫ్లుయెన్స్ ఏమయిందండీ..?"
"నా ఫ్రెండ్ ఊళ్ళో లేడు. నాలుగురోజులక్కాని రాడు..’
"అప్పటికిదంతా చప్పబడిపోతుంది.."

కోడలి ఆవేశం చూస్తున్న శ్రీరాంగారికి ఒక ఆలోచన వచ్చింది.
"అఖ్ఖర్లేదమ్మా... మీరందరూ కలిసివస్తామంటే మనం ఈ పని రేపటినుంచే మొదలుపెట్టొచ్చు. "
".ఎలా?" ఆయనంటే వారందరికీ వున్న గౌరవం రెట్టింపయింది.
"ఇదిగో.. అందరూ వినండి..."శ్రీరాంగారు గొంతు సర్దుకున్నారు.

భాస్కర్, సరోజిని, సుభద్ర, లక్ష్మమ్మ, అనిత, సుమ అందరూ ఆసక్తిగా ఆయన చుట్టూచేరారు. లోపల విశ్రాంతి తీసుకుంటున్న నారాయణమ్మ కూడా ఈ హడావిడికి బయటికి వచ్చి వాళ్లతో కలిసి కూర్చున్నారు.
"మనం ఈ అన్యాయాన్ని ఒక్క పోలీస్ రిపోర్ట్ ఇచ్చి ఊరుకోడంతో కాకుండా అన్ని వైపుల్నించీ ఒత్తిడి తీసుకురావాలి. అదెలాగంటే మీరు ఒక్కొక్కరూ నేను చెప్పినట్టు చెయ్యండి.
ఈ రోజుల్లో మీడియా కున్న బలం మరి దేనికీ లేదు. అందుకని,

"సరోజా, నువ్వు ప్రింట్ మీడియా లో ఈ విషయాలు వచ్చేట్టు చూసుకో.. అన్ని ప్రముఖ దినపత్రికల్లోనూ ఫొటోలతో సహా ఈ న్యూస్ రావాలి.

సుభద్రా, నువ్వు ఎలక్ట్రానిక్ మీడియా చూసుకో. వాళ్ళకి ఇలా జరుగుతోందని ఒక్క ఫోన్ చేస్తే చాలు వాళ్ళు జరిగిన అన్యాయాన్ని మొత్తం కక్కిస్తారు.

అనితా, నువ్వు ఇంటర్నెట్ లో ఈ వార్త ప్రచారం అయ్యేలా చూడు. బ్లాగ్ ల్లో కావచ్చు,వెబ్ సైట్ లలో కావచ్చు.. ఇది ప్రధానంగా కనపడేలా చూసే బాధ్యత నీదే.

లక్ష్మమ్మా, నువ్వు నీ పేటవాళ్లందరినీ తీసుకుని ఆ ఆఫీసర్ ఇంటి ఎదురుగా ప్లే కార్డు లు పెట్టుకుని కూర్చో..

సుమా, నువ్వు మహిళామండలి వాళ్లందరినీ తీసుకుని వుమన్ అండ్ చైల్డ్ వెల్ఫేర్ ఆఫీస్ కి వెళ్ళి కంప్లైంట్ ఇయ్యి.

భాస్కర్, నువ్వు నీ ఫ్రెండ్ ని ఫోన్ మీదైనా కలిసి పని జరిగేటట్టు చూడు..

నేను మిమ్మల్నందర్నీ కనిపెడుతూ, ఎప్పటికప్పుడు అవసరమైన సలహాలిస్తుంటాను.. "

శ్రీరాంగారు చెప్పిన మాటలకి అందరిలోనూ ఆవేశం పెల్లుబుకింది.
వదిలిపెడితే అప్పుడే పరిగెట్టేలా వున్నారందరూ..


మర్నాడు ఉదయం ఎనిమిది గంటలకల్లా అందరూ శ్రీరాంగారి ఇంట్లో కూడారు. ఎవరెవరు ఎక్కడికి వెళ్ళి, ఏమేం చెయ్యాలో అందరికీ వివరంగా మరోసారి చెప్పారాయన. నారాయణమ్మ పెట్టిన పెరుమాళ్ళు ప్రసాదం అందరూ భక్తిగా తిని కార్యసాధనకై బయల్దేరుతుంటే నారాయణమ్మ ముందడుగు వేసారు.
ప్రభాతవేళనే మాధవునికి అత్యంత భక్తిశ్రధ్ధలతో పూజ ముగించుకున్న ఆవిడ నుదుటి మీది ఎఱ్ఱని బొట్టు మహేశ్వరుని మూడో నేత్రంలా మెరిసిపోతోంది.
"నువ్వెక్కడికి..?"
ఆశ్చర్యంగా అడిగారు శ్రీరాంగారు.
"నేనూ ఈ యఙ్ఞంలో పాలు పంచుకుంటాను.." స్థిరంగా సమాధానమిచ్చిన ఆవిడవైపు వింతగా చూస్తూ..
"అంటే ఏం చేద్దామని బయల్దేరేవ్?"
"వాళ్ళు కేస్ రాసుకోకపోతే పోలీస్ స్టేషన్ ముందు నిరాహారదీక్షకి కూర్చుంటాను.."
కాసేపటికి కానీ ఆవిడ మాటలు అర్ధం కాలేదెవరికీ.. అర్ధం అవగానే అందరూ సంతోషంతో ఆవిడ చుట్టూ చేరిపోయేరు.

అమ్మలగన్న అమ్మగా కనిపిస్తున్న ఆవిడకి నమస్కారం పెట్టకుండా వుండలేకపోయారు..
ఒక శంఖారావం దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా మోగింది.

యుధ్ధభేరి మోగిస్తూ ధైర్యంగా ముందడుగు వేసిన ఆవిడని శ్రధ్ధగా అనుసరించారందరూ...
యుధ్ధం మొదలైంది.

_______________________________________________________________________


కథ మొత్తం ఒకేసారి చదవాలనుకుంటే పైన బొమ్మపై సున్నితంగా నొక్కండి. (సౌజన్యం. జ్యోతి వలబోజు)

9 వ్యాఖ్యలు:

చెప్పాలంటే...... said...

chaalaa chakka gaa sakthi swarupini anii andaru nirupinchaaru. baagaa raasaru srilalita garu baagundi

Lakshmi Raghava said...

బాగుంది శ్రీలలిత గారూ..
ఒక టాపిక్ ఇచ్చి కథలో , కవితలో, అభిప్రయలో వ్యాసాలో రాయమని చెబితే ఎలా వుంటుంది?

Anonymous said...

చాలా బావుందండి

మాలా కుమార్ said...

బాగా ముగించారండి . ముఖ్యము గా సనాతనపరురాలైన నారాయణమ్మ తో ముందడుగు వేయించటము బాగుంది .

జయ said...

శ్రీలలిత గారు, మీకు నా హృదయపూర్వక మహిళా దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు.

శ్రీలలిత said...

చెప్పాలంటే గారూ,
ధన్యవాదాలండీ..

శ్రీలలిత said...

లక్ష్మీరాఘవగారూ,
ధన్యవాదాలండీ..
తప్పకుండా రాసేద్దాం..
మరి టాపిక్ ఏమిటో చెప్పండి..

శ్రీలలిత said...

లలితగారూ,
ధన్యవాదాలండీ..

శ్రీలలిత said...

మాలాకుమార్ గారూ,
ముగింపు నచ్చినందుకు సంతోషమండి.
అసలు కథ నారాయణమ్మతోనే మొదలైంది కదా.. ఆ పాత్ర తోనే ముగించడం న్యాయమనిపించింది.
అయినా ప్రతి ఇంట్లో ఇల్లాలూ అటువంటి శక్తి స్వరూపిణే కదండీ..